کد مطلب:77797 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:114
بین الیمن و ربیعه. نقل من خط هشام بن الكلبی. یعنی و از عهدنامه ای است كه نوشت آن را امیرالمومنین علیه السلام، در میان اهل یمن و طایفه ی ربیعه. نقل شد از خط هشام پسر كلبی. «هذا ما اجتمع علیه اهل الیمن، حاضرها و بادیها و ربیعه، حاضرها و بادیها، انهم علی كتاب الله، یدعون الیه و یامرون به و یجیبون من دعا الیه و امر به. لایشترون به ثمنا و لایرضون به بدلا و انهم ید واحده علی من خالف ذلك و تركه، انصار بعضهم لبعض: دعوتهم واحده، لاینقضون عهدهم لمعتبه عاتب و لا لغضب غاضب و لا لاستذلال قوم قوما و لا لمسبه قوم قوما. علی ذلك شاهدهم و غائبهم و حلیمهم و جاهلهم. ثم ان علیهم بذلك عهدالله و میثاقه. (ان عهدالله كان مسوولا). و كتب علی بن ابی طالب.» یعنی این عهد آن چنانی است كه اتفاق كرده اند بر آن اهل یمن، مردم حاضر در شهر ایشان و غائب در صحرای ایشان و طایفه ی ربیعه، مردم حاضر در شهر ایشان و غائب در صحرای ایشان، بر اینكه باشند ایشان ثابت بر احكام كتاب خدا، بخوانند مردمان را به سوی آن و امر بكنند به آن و اجابت كنند كسی را كه بخواند ایشان را به سوی آن و امر كند به آن. نفروشند آن را به بهایی، یعنی از او تجاوز نكنند به تقریب متاع دنیا و راضی نگردند از برای آن تبدیل كردن را. و بر اینكه باشند ایشان متحد و یگانه در قوت و یاری [صفحه 1209] كردن یكدیگر بر مدافعه ی كسی كه مخالفت كنند كتاب خدا را و واگذارد آن را و اینكه باشند یاوران بعضی از ایشان از برای بعضی: خواندن ایشان متحد و یگانه باشد، نشكنند عهد خود را از جهت عتاب كردن عتاب كننده ای و نه از جهت خشم كردن خشم كننده ای و نه از جهت ذلیل و خوار كردن جماعتی را و نه از جهت دشنام دادن جماعتی جماعتی را. ثابت و لازم شدند بر آن عهد حاضر ایشان و غائب ایشان، دانای ایشان و نادان ایشان، پس به تحقیق كه لازم شد بر ایشان به سبب آن عهد خدا و پیمان خدا، به تحقیق كه عهد و پیمان خدا بازخواست كرده می شود، یعنی در دنیا و آخرت. و نوشت این عهدنامه را علی پسر ابی طالب علیه السلام. و در شرح ابن میثم، رحمه الله، مذكور است كه در روایتی علی بن ابوطالب وارد است، به جای ابی طالب و این روایت مشهور است از حضرت علیه السلام. و توجیه این روایت آن است كه گردانیده شده است این كنیه ابوطالب را علم نازل منزله ی یك كلمه كه متغیر و متبدل نمی شود اعراب آن. تمام شد كلام او، رحمه الله. و قاضی بیضاوی در تفسیر سوره ی تبت یدا ابی لهب می گوید كه قرائت شده است ابولهب، چنانكه گفته شده است علی ابن ابوطالب. و اقل الاقلین در بقعه ی مشهوره به شاه چراغ شهر شیراز، قرآنی دید رحلی مشهور به خط امیرالمومنین علیه السلام و از بعضی از علامات مظنون بود صدق آن كه نوشته شده بود در آخر آن قرآن: «كتبه علی بن ابوطالب» و آن قرآن بالفعل در آن مكان شریف موجود و محفوظ است. [صفحه 1210]
و من حلف كتبه علیه السلام
صفحه 1209، 1210.